WE SAY:
FUCK STOCK,STOCK SUCKS
++++ LET'S KUSTOMIZE ++++
Galeria filmów i foto
Ankieta
Linki






![]() | Dziś | 174 |
![]() | Wczoraj | 421 |
![]() | Ten tydzień | 174 |
![]() | Poprzedni tydzień | 3594 |
![]() | Ten miesiąc | 9989 |
![]() | Poprzedni miesiąc | 18330 |
![]() | Wszystkie dni | 327815 |
Kto jest online
Naszą witrynę przegląda teraz 13 gości
Silniki Harley-Davidson
Flathead – Harley-Davidson DLF-head – od 1911 do 1929 r. – silnik V wyposażony w mechaniczne sterowanie zaworu ssącego, używany w modelach 10F.
wyposażony w silnik Flatheadod 1929 do 1951 r. Silnik dolnozaworowy o płaskich głowicach posiadających żeberka chłodzące. Produkowany był w wersjach 750, 900, 1200 i 1340 cm³ (z czego w Europie rozpowszechniła się używana przez armię wersja 750). Silnik 750 spotykany był w oznaczeniach: początkowo Dl – wersja standardowa, DLD – wersja o zwiększonym stopniu sprężania, D – wersja przystosowana do jazdy z wózkiem bocznym, następnie od 1936 r.: WLA – standardowej, WLD – sportowej i WLDR – czysto wyścigowej. W pojazdach Servi-Car, w których również montowano silnik 750, spotykamy natomiast oznaczenia G – standard, GL – wersja z bogatszym wyposażeniem, GA – wersja do zastosowań militarnych, GE – wersja z rozrusznikiem elektrycznym. Silniki z serii G stosowanej w Servi-Carach były wyposażone w bieg wsteczny, którego brak w innych wersjach.
Knucklehead– od 1936 – żeliwny silnik widlasty o pojemności jednego litra, występował w wersji E – standard, EL – sport, ES – przystosowanej do wózka bocznego. Pierwsza wersja miała problem ze smarowaniem, dlatego w 1941 ukazał się unowocześniony Knucklehead, o dodatkowo zwiększonej pojemności 1200 cm³. Jego wersje to: F – standard, FL – sportowa, FS – wersja przystosowana do wózka bocznego.
Panhead– od 1948 – silnik widlasty, którego pokrywy głowic przypominały odwróconą do góry dnem patelnię, od czego zawdzięcza swą nazwę. Dzięki zastosowaniu elementów (np. głowicy) z aluminium, udało się zmniejszyć masę motocykli. Ponadto w Panhead uproszczono system smarowania i wprowadzono automatyczne kasowanie luzów w zaworach. Istniały wersje 1000 cm³ o oznaczeniach: E – standardowa, EL – sportowa, ES – przeznaczona do zestawu z wózkiem, oraz wersje 1200 cm o analogicznych nazwach z tym, że literkę "E" zastępowała tam litera "F". Po dołączeniu elektronicznych rozruszników, dołączyły do nich wersje FLE, FLF, FLH, FLHB i FLHF.
Silnik Shovelhead"z głowicą jak szufla" pojawił się na rynku w 1966 roku. Ówczesny wygląd tego silnika odbiegał od wyglądu nowoczesnych Shovelheadów. Korpus silnika przypominał jeszcze Panheada, podczas gdy cylindry i głowice miały już formę właściwą Shovelheadom. W późniejszych latach silniki te nazywano Early Shovelhead lub Pan-Shovel. W tej postaci V-Twin o pojemności 1200cm3 przetrwał do 1969 roku, kiedy to prądnicę zastąpiono alternatorem, co wiązało się ze zmianą kształtu korpusu silnika. W tej formie można go zobaczyć również we współczesnych silnikch Evolution. W 1978 roku Shovelhead montowany w podwoziu Electry Glide rozrósł się do 1340cm3. Rok później również modele z serii FX dostały powiększony silnik. Shovelhead był produkowany do 1983 roku, a sprzedawany do 1984. Potem nastała era aluminiowego Evolution.
Evolution– od 1984 r. Nazywany też "Blockhead" ze względu na kształt pokrywy zaworowej. Evolution z racji na przystosowanie do spalanie benzyny bezołowiowej spełniał wprowadzone 1 stycznia 1984 normy ekologiczne, z którymi nie poradziłby sobie jego poprzednik, miał wysoką trwałość, był niezawodny, a przy tym jego klasyczny wygląd pozwolił utrzymać tradycję przedsiębiorstwa.Twin Cam 88 – od 1999 r.
Silnik Twin Cam– bardzo nowoczesny silnik, przenoszący napęd na tylne koło poprzez pasek zębaty. Jednostkę wyposażono w dwa wałki rozrządu, mikroprocesorowy zapłon i dodatkowe chłodzenie cylindrów w postaci natrysku oleju na denka tłoków przez specjalne dysze. 88 oznacza pojemność skokową wyrażoną w calach sześciennych (daje to 1450 cm³). Wersja 88B stosowana w platformie Softail posiada dwa wałki wyrównoważające, które tłumią drgania silnika.Revolution – od 2001 r. – powstał we współpracy z Porsche Engineering. Jego pojemność skokowa wynosi 1130 cm³, zaś moc maksymalna równa jest 115 KM (84 kW) przy 8500 obr./min. Maksymalny moment obrotowy wynoszący 103 Nm osiągany jest przy 6500 obr./min. Posiada zwiększony o 15 stopni kąt rozwarcia (60 zamiast 45 stopni), jest chłodzony cieczą, ma mokrą miskę olejową, zasilany jest sekwencyjnym wtryskiem paliwa Weber Marelli, ma ułożyskowane ślizgowo wałki rozrządu i wał korbowy, cewki zapłonowe montowane bezpośrednio na świecach. Wyposażony jest też w wałek wyrównoważający eliminujący drgania.
|